Kwento

Kahapon umuwi ako para dumalo sa pagtatapos ng mga mag-aaral sa ika-anim na baitang sa Baliuag, Bulacan. Nakakatuwa. At nakakatawa.

Late na kasi ako nakauwi. Dumating ako sa bahay namin ng 2:30 ng hapon. 4:00 ang graduation. Umuwi ako kasi magbibigay daw ako ng speech para sa graduates. Inspirational daw. Halos isang buwan na ang nakakalipas mula noong sinabihan akong magiging speaker ako. Halos isang buwan rin akong nag-isip nang sasabihin ko. Pero nakauwi na ako kahapon, isa at kalahating oras bago ang graduation, hindi pa rin tapos ang speech ko.

Nag-type ako ng speech ko hanggang 3:30 ng hapon. Naka-6 pages ako. Wala nang ink ang printer namin. Nag-email pa ako sa malapit na pwedeng ma-printan. Noon lang ako naligo.

Dumating ako sa iskwelahan ng 4:30 ng hapon. Nakakahiya kasi ako na lang ang iniintay. Nagmartsa na ang mga magtatapos. Sa huli ng prusisyon ay ako kasama ang aking ina at ang mga school administrators. Nag-roll call na ng mga graduate. Nagulat ako dahil 21 lang ang magtatapos. Well, maliit din naman kasi ang iskwelahan.

Pagkatapos ng halos isang oras ay tinawag na ako para magsalita. Kinakabahan ako. Hindi ko alam kung gaano katagal ako nagsalita. Pero nakakatuwa dahil nandoon ang nanay ko at ang aking guro noong nag-aaral pa ako doon sa iskwelahan na yon 21 taon na ang nakakaraan. Um-attend si Ma'am dahil lang sa akin. Ang tanda na niya. Pero nakakatuwa dahil natatandaan pa niya ko at pati ang birthday ko! Sinabi din niya sa akin ang mga pangalan ng mga batchmate ko. Wow! Natapos ang ceremony at nagpa-picture kami ni Ma'am at ni Mommy. May kainan din pagkatapos ng lahat.

Ang nakakagulat pa lalo ay noong natapos na ang ceremony, mayroong bata na lumapit sa akin para magpa-picture. Kasama niya ang mommy niya. "Gusto po niyang maging doktor." Pinaliwanag pa ni mommy na sakitin daw talaga ang anak niya until 2 years ago. Kahit gusto kong kumuha ng history ng pasyente at mag-isip ng mga differential diagnosis, pinigilan ko ang sarili ko dahil gusto ko nang bumalik sa Manila.

Sa dalawampu't isang nagtapos, 2 doon ang gustong maging doktor. Sabi ko sa kanila, good luck na lang. Hehehe. Maraming nagpakuha ng picture. Wehehe. Feeling celebrity. Well, kung anuman, sana ay may napulot sila sa 6 paged kong speech.

Para sa akin, masaya din ako kasi nakakatuwang mag-reminisce. Nandoon pa kasi yung original kong classroom, pati ang mga silya at mesa. Pati yung stage na tinayuan ko kahaphon, yun din ang tinayuan ko nung nag-speech ako noong nagtapos ako 21 years ago. Hay. Ang sarap mag-reminisce. Pati yung speech ko puro reminiscing lang.

Sa Batch 2009, CONGRATULATIONS!!!

W EL COME

YES, folks..Welcome to my Realm!! I have decided to join the MROD's in their pursuit of eliminating mediocrity ( short of saying stupidity) in this day and age...well not really..ang totoo nyan eh gusto ko lang makigulo sa masisigla at maadhikaing mga MROD's. kaya ngayon nag paparamdam pa lang po ako..bukas ay tuluyan na kong magpapakilala. salamat nga pala sa pag anyaya nyo sa akin, dahil na rin sa pagpilit ko.
Hindi ko nga pala alam kung papaano mag-blog. kailangan bang edited ang mga sasabihin dito, husto sa pangungusap o may kabuluhan? dahil sa ang tema ay "maraming naiisip ang MROD" eh malamang hindi kailangan ang lahat. basta may naiisip ka ay sapat na..(at least alam mo umaandar ang utak mo, hindi kailngang cerebral..ok na ang brainstem..ibig sabihin complex thoughts are not necessary reflex thoughts are acceptable)..
gusto ko lang sanang manawagan at humingi ng paksang tatalakayin para makapagumpisa ng blog dito..hindi kailangang matalinhaga, yung sapat lang para sa utak MROD's.

YEY!

Thanks to Ipiet for bloggerizing the BlakMagik template from Wordpress.

At dahil diyan, maganda na ulit ang layout ng blog namin! Yey!

Lunch Break

Yey! Magkakaroon ng second season ng isa sa favorite kong anime series - ang Full Metal Alchemist. Sa April na ang start. Kung hindi mo pa napapanood ang series, maganda kung umpisahan mo na! Panoorin mo rin ang OAV niya, ang Conqueror of Shamballa. Hindi ako kasing adik ni Erika or ni Marvin sa anime, pero gusto ko talaga itong series na to, na pinanood ko kasabay ng Death Note.

At dahil lunch break, try ko din i-tweak ang layout ng blog. Bow.

Mabuhay ang Bagong Kasal

Pero wala akong pictures ng bagong kasal kahapon. Kailangan kong mangopya. Or abangan ko na lang kay Pat Dy saka sa 30 fps.

Pero eto ang mga MROD kahapon.

Tatlong oras bago ang wedding ni arl

andtio pa rin ako sa UST! kamusta naman!

Inspiration Daw

Kahapon, nakipag-meet ako sa mga school administrators ng pinasukan ko na pre-school may dalawampung taon na ang nakakalipas. Kinuha kasi nila akong "inspirational speaker" para sa darating na graduation cermeonies ng grade school sa march 31.

Noong natapos ako ng pre-school sa iskwelahan na yun, pre-school lang ang meron. Tinanong ko sa mga dumalaw sa akin kahapon kung nasaan na ang mga dati kong guro. Si Ma'am Amy daw ay nasa States na. Si Ma'am Luisa daw ay, well, "matandang-matanda na" at aktibo pa din daw sa simbahan.

Nakakatuwa na mayroong nakaisip na gawin akong inspirational speaker. Di ko kahit kailan inakala na magbibigay ako ng inspirational speech sa buhay ko. Sana nga may maibigay akong inspirasyon sa mga bata na magtatapos.

Hindi ko na lang sasabihin ang physical at emotional stress na diandaanan ng bawa't MROD sa araw araw. Kasi hindi nakakainspire yun. Hehe.

Haay sa wakaS!!!

Kung ikaw ay MROD, isang pirma ang pinaka-importante sa lahat para makapag-vacation leave ka.

Ibig sabihin ng pirma na ito, naayos mo na ang katakut-takot na charts ng mga pasyente mo, at napapirmahan mo na ito sa consultant.

Yan ang pirma ni Ma'am Jo, ang kilabot ng records section.

At kanina, napirmahan na niya ang leave form ko!

Yeheeeeey! Hehehe...

Jollibee invades the staffroom

So yun na nga.
Nagugutom na ang lahat ng tao.

Kung tutuusin, pwede na kami umuwi kasi 6PM na. Pero birthday kasi ni Tin at Reagan, at yun, expecting kami na manlilibre sila.

Isang oras na kaming nagaantay at gutom na gutom na kami.

Tapos, bglang dumating... si Jollibee!!! Weee!



Ang saya saya! sumasarap pala ang chicken joy kapag may kasama kang mascot! hehe

CONGRATS MOMMY PLONG!!

Congrats mommy plong! Daddy na ang asawa mo! Wee!!



Sorry, hindi kami nakapag-baby shower. Ang bilis mo kasi manganak. Kala namin naihi ka lang. Negative BOW na pala!!! hahahaha!

Sana invited kaming lahat sa binyag (except si SAM SUNARSO!). Pwede ka naman dito sa stafrum magpa-binyag, as RTD! hehe!

MONSTER MASH!

Eto na nga ang kinababaliwan ng chief resident namin ngayon:
MONSTER MASH!

Kanta pa lang nung game, nakaka-addict na. hehe.

Well, ito ang winning picture ni chief. Maabot na ksi niya ang last stage. Congrats for a job well done! Keep it up! Haha... mag-P-PCP quiz bee levels pa tayo, baka puro monster mash masagot natin!

Wala na si Tinsley

Nakakaiyak.

Bukod sa kadahilanang ang Harrison's ko ang isa sa mga una kong nabilli sa aking maliit na sinusweldo, madami dami na din akong na-highlight sa Volume 2 ng aking textbook. Hindi ako sanay na nagha-highlight ng libro dahil tingin ko dumudumi ito pag may highlight, pero dahil sa kailangan kong mapili kung alin ang importante para mas madali na pag nagreview ako para sa PCP exams, napilitan akong mag-highlight.

At yun ang hindi mababayaran.

Ayoko pang mamaalam. Umaasa pa din ako na mayroon lamang namali ng pagkuha at maisasauli pa ito sa akin.

*******

Sino si Tinsley?